ឪពុក​ម្ដាយ​គ្រប់​រូប​គួរ​ធ្វើ​​ជា​អ្នក​អប់រំ​កូន​ឱ្យ​ដូច​ម្ដាយ ថូម៉ាស់ អេឌីសុន

គ្រួសារ​មួយ​ចំនួន​ដែល​មាន​ឪពុក​ម្ដាយ​ជា​អ្នក​ក្ដិច​ត្រួយ ក្ដិច​ការ​លូតលាស់​របស់​កូន… គ្រាន់​តែ​កូន​មិន​ញ៉ាំ​បាយ​សោះ​មិន​រក​វិធី​សាស្ត្រ​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​កូន​ទេ​ បែរ​ជា​និយាយ​ថា បើ​មិន​ស៊ីម៉ាក់​ប៉ា​ឈប់​ស្រឡាញ់​កូន​ហើយ… ឬបើ​មិន​ស៊ី​ទេ​ ថយ​ចេញ​ឱ្យ​ឆ្ងាយ​ទៅ… ហើយ​ទៅ​និយាយ​ប្រាប់​គេ​ថា​ មិន​ដឹង​យ៉ាង​ម៉េច​កូន​ខ្លួន​ចេះ​តែ​ខ្លាច​គេ គ្មាន​គំនិត​គិត​អ្វី​សោះ។ មិន​ឱ្យ​គាត់​ខ្លាច​យ៉ាង​ម៉េច​បើ​យើង​សម្លុត​គាត់​ឡើង​បាក់​ស្បាត​ទៅ​ហើយ​​នោះ។ ​​គាត់​គ្មាន​គំនិត​គិត​​ ក៏ព្រោះ​តែ​មិន​ដែល​បង្រៀន​បណ្ដុះ​គំនិត​គាត់​។ មនុស្ស​ដែល​អប់រំ​កូន​ដោយ​ប្រើ​អំណាច​ជា​ម្ដាយ ប្រើ​អំណាច​ជា​ឪពុក ហើយ​ដណ្ដើម​អំណាច​ពី​កូន។ និយាយ​នេះ​មិន​មែន​ម្ដាយ​គ្រប់​រូប​ស្អប់​កូន​ទេ ​ប៉ុន្តែ​ពេល​ខ្លះ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​កូន​ខ្លាំង​ពេក ហើយ​គួប​ផ្សំ​នឹង​ទម្លាប់​អប់រំ​ដោយ​ហឹង្សា​ផង នឹង​នាំ​ឱ្យ​កូន​មាន​បញ្ហា​ទៅ​ថ្ងៃ​ក្រោយ។

ខាង​ក្រោម​នេះ គឺ​ជា​រឿង​រ៉ាវ​នៃ​ចិត្ត​សាស្ត្រ​អប់រំ​ពិត​របស់​ម្ដាយ​ជន​ជាតិ​អាមេរិក​ណែនាំ​កូន​រហូត​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ បន្ទាប់​សាលារៀន​លែង​ទទួល​ការ​បង្រៀន​កូន​របស់​គាត់ ព្រោះ​សាលា​យល់​ថា កូន​របស់​មាន​បញ្ហា​ខួរ​ក្បាល​ធ្ងន់ធ្ងរ​៖

ថូម៉ាស់ អេឌីសុន (Thomas Edison) គឺ​ជា​អ្នក​បង្កើត​អំពូល​ដំបូង​គេ​ដ៏​ល្បី​ឈ្មោះ​ជនជាតិ​អាមេរិក។ មុន​បង្កើត​អំពូល​ភ្លើង​បាន ថូម៉ាស់ បរាជ័យ​ច្រើន​ណាស់។​ កាល​នៅ​ក្មេង​គាត់​រៀន​អត់​ពូកែ​ទេ តែ​គាត់​មាន​ម្ដាយ​បង្កើត​ជា​មនុស្ស​ពិសេស។​ ​

ថ្ងៃ​​មួយ​ថូម៉ាស់​ចេញ​ពី​សាលារៀន ហើយ​បាន​ហុច​ក្រដាស​មួយ​ច្បាប់​ទៅ​ម្ដាយ​គាត់។ ក្រដាស​នោះ គឺ​ជា​សំបុត្រ​ដែល​គ្រូ​ផ្ញើ​ឱ្យ​ម្ដាយ​គាត់។ ពេល​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ​ ថូម៉ាស់​បាន​ហុច​ក្រដាស​នោះ​ឱ្យ​ម្ដាយ​តាម​បណ្ដាំ​គ្រូ។ ម្ដាយ​គាត់​ទទួល រួច​បើក​មើល​ដល់​ចប់ ស្រាប់​តែ​ទឹក​មុខ​ម្ដាយ​គាត់​ប្រែ​ជា​ក្រហម ហើយ​ទឹក​ភ្នែក​ស្រក់​ហូរ​តែ​ម្ដង។​ ដោយ​សារ​ខ្លួន​នៅ​តូច​មិន​ទាន់​ចេះ​អាន​អក្សរ​ច្រើន ថូម៉ាស់​បាន​សួរ​ម្ដាយ​គាត់​ថា “ម៉ែ! នៅ​ក្នុង​ក្រដាស​ហ្នឹង គេ​ចង់​និយាយ​អំពី​អ្វី?”​

ភ្លាម​នោះ​ម្ដាយ​ថូម៉ាស់​បាន​អាន​ឡើង​វិញ​ម្ដង​ទៀត​ដោយ​សំឡេង​ឮ​ឱ្យ​កូន​ប្រុស​គាត់​ស្ដាប់.. “សូម​គោរព​ជូន​ចំពោះ​អ្នក​ម្ដាយ ថូម៉ាស់ អេឌីសុន! សូម​ជម្រាប​ថា កូន​ប្រុស​​អ្ន​ក​ គឺ​​ជា​​សិស្ស​ម្នាក់​ដែល​ឆ្លាត​បំផុត ដែល​មាន​ខួរក្បាល​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត ដែល​មាន​ទេព​កោសល្យ​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់​បំផុត ហើយ​អនាគត​នឹង​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ប្រាជ្ញ។​ ក្មេង​ម្នាក់​នេះ​មាន​សក្ដានុពល​ផ្នែក​ខួរក្បាល​លើស​ពី​សមត្ថភាព​របស់​លោកគ្រូ​អ្នកគ្រូ​ទៅ​​ទៀត។ ដូច្នេះ​សាលា​យើង​ខ្ញុំ​គ្មាន​ធនធាន​គ្រប់​គ្រាន់​ និង​គ្រូ​ល្អៗ​ដើម្បី​បង្រៀន​កូន​របស់​អ្នក​ស្រី​នោះ​ទេ។ សូម​អ្នក​ស្រី​ជា​ម្ដាយ​ជួយ​បង្រៀន​កូន​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ផង​ចុះ​”។

ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ ម្ដាយ​ថូម៉ាស់​បាន​ចំណាយ​ពេល​វេលា​ណែនាំ​កូន​របស់​គាត់​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់។ ដោយ​ក្ដី​ស្រឡាញ់ ដោយ​ការ​សរសើរ និង​ដោយ​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​… ទី​បំផុត​ថូម៉ាស់​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ពិត​ប្រាក​ដមែន។

តាម​ពិត​ក្នុង​ក្រដាស​នោះ​បាន​សរសេរ​ថា “សូម​គោរព​ជូន​ចំពោះ​អ្នក​ម្ដាយ​ថូម៉ាស់ អេឌីសុន! សូម​ជម្រាប​អ្នក​ស្រី​​ថា កូន​ប្រុស​អ្នក​ គឺ​ជា​សិស្ស​ម្នាក់​ដែល​មាន​ជំងឺ​សតិ​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ធ្ងន់​ធ្ងរ​បំផុត ដែល​សាលា​រៀន​របស់​យើង​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ឱ្យ​គេ​រៀន​នៅ​សាលា​នេះ​បន្ត​ទៀត​បាន​ទេ។ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នេះ​ត​ទៅ​សាលា​យើង​ខ្ញុំ​ឈប់​ទទួល ថូម៉ាស់ អេឌីសុន ទៀត​ហើយ។​ សូម​អ្នក​ស្រី​ជា​ម្ដាយ​ជួយ​បង្រៀន​កូន​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ផង​ចុះ​”។

ថូម៉ាស់​បាន​ដឹង​រឿង​នេះ នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​រៀបចំ​ពិធីបុណ្យ​សព​ជូន​​​ម្ដាយ​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​​របស់​​គាត់​​​ដែល​បាត់​បង់​ជីវិត​ទៅ​ហើយ​នោះ​។ ពេល​កំពុង​ធ្វើ​បុណ្យ​ គាត់​បាន​​ប្រទះ​​ឃើញ​ក្រដាស​ដែល​សាលា​ផ្ញើ​មក​ឱ្យ​ម្ដាយ​គាត់​នៅ​ជ្រុង​ថត​តុ​របស់​គាត់ គាត់​រើស​យក​មក​អាន​ទើប​ដឹង​ថា សមិទ្ធិផល​ដែល​ខ្លួន​បាន​ជោគជ័យ​ ដោយ​សារ​តែ​គាត់​មាន​ម្ដាយ​ដ៏​ពិសេស។

ដូច្នេះ​ក្នុង​នាម​ជា​ឪពុក​ម្តាយ​ល្អ​ ទោះ​កូន​មិន​ល្អគ្រប់​ដប់ តែ​នៅ​ពេល​មាន​ភ្ញៀវ ឬ​អ្នក​ជិត​ខាង​មក​លេង​ផ្ទះ​គួរ​ចេះ​លើក​សរសើរ​កូន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ភ្ញៀវ ឬ​អ្នក​ជិត​ខាង​ ថា​កូន​នេះ​ចេះ​ធ្វើ​នេះ​ធ្វើ​នោះ និង​ចេះ​ជួយ​ការងារ​ផ្ទះ ខិត​ខំ​រៀន​សូត្រ ហើយ​មិន​ដែល​ដើរ​លេង​ផ្ដេស​ផ្ដាស​ឱ្យ​ព្រួយ​បារម្ភ​ជា​ដើម។ ពេល​យើង​និយាយ​បែប​នេះ ​ពេល​កូន​ស្តាប់​ឮ គេ​នឹង​សប្បាយ​ចិត្ត ព្រោះ​គេ​នឹង​មាន​អារម្មណ៍​ថា ឪពុក​ម្តាយ​និយាយ​លើក​សរសើរ​ខ្លួន​ ដូច្នេះ​ត្រូវ​តែ​កែ​ខ្លួន​និង​ខំ​ធ្វើ​ល្អ​ដើម្បី​គ្រួសារ​ដូច​ឪពុក​ម្តាយ​បាន​និយាយ។ ចំណែក​ការ​បង្កើត​ភាព​ស្និទ្ធ​ស្នាល ការ​នាំ​កូន​ដើរ​កម្សាន្ត​តាម​រមណីយដ្ឋាន ទៅ​បណ្ណាគារ​ទិញ​សម្ភារ​សិក្សា ទៅ​រោង​ចក្រ មន្ទីរ​ពេទ្យ ផ្សារ​ទំនើប​ និង​សួន​ល្បែង​ក្មេង​លេង​ដើម្បី​បណ្ដុះ​ជំនាញ​តាម​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​ពួកគេ៕